υπεραναπέτομαι

και ὑπερανίπταμαι Μ

πετώ πάνω από κάτι, υπερπηδώ εμπόδιο.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ὑπερ-* + ἀναπέτομαι / ἀνίπταμαι «πετώ προς τα πάνω»].